De vakantie van 2016 zit er op. Het is niet anders. Je hebt eerst tijdenlang voorpret, dan een paar weken vakantie, die veel te snel voorbij zijn, maar gelukkig ook weer tijdenlang napret. Of beter gezegd: nagenieten.
Na 5 jaar in een schattig vakantie huisje op Urk te hebben vertoefd, wilde mijn man eens iets anders. Dat was voor mij even slikken. Ik had eigenlijk gedacht dat we de rest van ons leven naar Urk zouden gaan ;) Maar soms moet je inderdaad weer eens iets anders proberen, dan zie je ook weer nieuwe dingen. Dus, na een oriëntatieronde door de mogelijkheden, zouden we dit jaar voor het eerst naar Schotland gaan. Een reis met een klein gezelschap van allemaal mensen die een natuur-en kerkhistorische reis onder leiding van Leen van Valen wel zagen zitten. We hadden ingeschreven via een reisorganisatie. Er zouden toch wel minimaal 25 deelnemers moeten zijn, anders ging het feest niet door. Maar zo'n mooie reis, dat zou vast wel goedkomen! Omdat de reis 1l dagen zou duren, had mijn man er nog een weekje achteraan geboekt in de Achterhoek, omdat hij 11 dagen vakantie toch wel mager vond. En zo hadden we twee reisdoelen dit jaar.
Helaas, en raar maar waar, de reis kwam dus niet vol. En zo hielden we de ene week Nederland over. Wat was wijsheid? Snel overboeken en met een andere reis mee? Hm. Nee. Welk land dan? Pf... dat werd snel zoeken en beslissen. (Oei, wat een luxeprobleem!)
Ik zocht en vond. Iets ongelooflijk leuks. Via Topic Travel. Iets, helemaal in onze stijl. Een huisje in de provincie Picardie in Frankrijk, boordevol brocante en een geweldige tuin met wel meer dan 150 soorten bloemen en planten.
https://www.topictravel.nl/vakantiehuis-in-mezy-moulins/FR-02650-02/
Ik appte mijn man, of dit dan misschien iets zou kunnen zijn, en gelukkig, ook hij was enthousiast. Dus hebben we diezelfde dag nog geboekt. Het was even overschakelen voor mij, ik ben daar echt een meut in. Maar goed, al bladerend door de foto's werd mijn smile steeds breder.
De verhuurders houden echt van knus en brocante, net als ik. Het hele huis en de gigantische tuin zijn daar de beste bewijzen van. Toen we aankwamen, stond er een overheerlijke rabarbertaart op ons te wachten, gebakken met rabarber uit de eigen moestuin, Biologique!!
Snuffel verder maar eens rond... De geel-groene tussenkamer..., ingericht als eetkamer.
De keuken met grote schouw..
Oud brocante bankje in de woonkamer
De vlasschuur in de tuin.
Ook buiten brocante. Helaas was het niet te koop ;)
Hier hebben we vaak gezeten, heerlijk plekje
Ook hier was het goed toeven
Het was net een sprookjeshuisje
Overal de typische luiken
De slaapkamer, ook knus. Omdat ik het bed van 1.40 wat smal vond heb ik er een identiek 1 persoonsbed uit de aangrenzende slaapkamer naast geschoven. Ook weer opgelost. Zo hadden we een bed van 2.30. breed.
Chambre blue
Overdekt terras...
je blijft er van genieten
 |
| En natuurlijk elke dag stokbrood met allerlei lekkers... |
We waren wel ooit in Duitsland, en de Belgische Ardennen geweest, maar Frankrijk, dat was best een hele stap voor ons. "Ben je bijna 100 en dan ga je opeens naar Frankrijk! kreet onze jongste zoon quasi verbouwereerd. Dat maakte dat we ons heel heldhaftig voelden. Een boekje Frans op reis in de aanslag zou ons helpen met de taal, en hoppa, daar ging het stel. Wij kiezen graag voor binnenwegen; dan zie je vaak de mooiste dingen. En dat was ook nu weer zo. Nar ruim zes uur waren we op de plaats van bestemming: Mézy-Moulins, een klein dorpje met nog geen 500 inwoners. En wat hebben we veel moois gezien. Ik weet eigenlijk niet welke foto's ik het beste kan plaatsen om alles recht te doen. Ik heb er meer dan 3000 gemaakt dus doe ik een greep. We zaten in het champagnegebied rond de Marnevallei, dus waren er heel veel wijnhellingen. Verder veel koeien, mais, en allerlei korenvelden.
 |
| Het ene dorpje van de cluster heet Mezy |
 |
| Het andere, waar wij zaten, was Moulins |
 |
| De kerk in Mezy. Hij is echt mooi! En ze zijn er trots op! Al wordt hij -volgens mij- nauwelijks meer gebruikt. |
 |
| Binnen in het oude kerkje van Mezy |
|
|
|
 |
| We mochten de sleutel vragen op de Mairie. Dan konden we het kerkje bezichtigen...Na afloop weer terugbrengen... zo leuk... |
|
|
|
 |
| Toen was het wel duidelijk, ook dit gebouw is buiten gebruik |
 |
| Heeeeejjj.... Nee, we hebben het niet gedaan :) Maar wel pret gehad bij het idee..... |
 |
| Hij staat er wel heel mooi . |
 |
| Jaar in jaar uit, al zoveel eeuwen onder de Franse zon |
|
 |
| Als je dit tegenkwam wist je het: je bent nu vlak bij een oud kerkje |
 |
| Zoals deze.... |
 |
| En deze.... | | |
|
|
|
 |
| Allemaal met hun eeuwenoude graven.... |
De streek was bezaaid met dorpjes en veel boerenspulletjes, waarvan je denkt: dat is onbewoond... maar bij ander inzien wonen er gewoon
eigentijdse mensen, die net zo leven als wij, op
eenzelfde levensstandaard. (zij het wat relaxter)
 |
| Dit is vast een verlaten bedoeninkje, denk je dan toch. maar nee hoor. Volop in bedrijf.. |
|
 | |
|
| Heerlijk toch |
 |
| Dat zie je ook overal. Heel veel postbusjes op een kluitje |
 |
| We hebben ook wel wat regen gehad. | |
Bezienswaardigheden waren er te over. Allereerst het grote Amerikaanse
monument in Chateau- Thierry. Ter nagedachtenis aan de vele Amerikanen
die sneuvelden in de oorlog
 |
| Time will not dim the glory of their deeds. |
 |
| Maar ook in elk dorpje weer de oude begraafplaats. |
 |
| Zo ontzettend oud... Heel bijzonder om daar even stil te zijn... |
 |
| Stilte. |
 |
| We hebben veel routes langs binnenweggetjes gereden. Je komt dan de fraaiste dingen tegen. |
 |
| Op deze wegjes was het rijcomfort van een laag niveau, maar je ziet er veel moois |
 |
| Oud, ouder, oudst |
 |
| Kasteel bezoeken hoort er ook bij. Condé en Brie. | |
 |
| Eetkamer. (Salle a manger) |
 |
| ...... |
 |
| Lavendel en vlinders.. |
 |
| En ja! Zonnebloemen! Zelfs in Noord Frankrijk! |
 |
| We zaten in de Marnevallei, dus veel wijn hellingen voor de champagne... |
 |
| Champagne in de maak |
 | |
| De kerkjes in de kleine dorpjes zijn dan hermetisch gesloten, maar deze grote kerk in Soissons gelukkig niet. |
 |
| Even verderop lagen de ruïnes van een klooster |
Weer zo'n mooi ritje in de avond. We belandden op een doodlopend wegje.
Dus konden niet verder. Toen we waren omgedraaid en verder waren gereden zagen we opeens vanuit de verte wat
er eigenlijk te vinden was.....
 |
| Een heus spookachtig verlaten kasteel.... Wie heeft er geld om het op te knappen?? |
De dag daarop besloten we de plaats Epernay te bezoeken. het is in deze streek de belangrijkste plaats wat de champagnehandel betreft.
 |
| Epernay, Dé champagnestad. Grote bedrijven. Luxe huizen. | | | |
 |
|
| Die hadden een feestje. Museum dat hier was gevestigd was helaas gesloten |
Maar ook dit weer. Oud en aftands
 |
| En prachtige vergezichten. Korenvelden en wijnhellingen |
En weer zo'n prachtig oud kerkje, op de heuvel buiten Epernay
 |
| Overal
in de omgeving de monumenten ter nagedachtenis van de velen die hun
leven gaven voor de vrijheid, in de eerste Wereldoorlog, 1914- 1918 .
Werkelijk elk dorpje heeft een monument! |
|
|
 |
| Met aangrijpende details |
Ereveld bij Belleau 2289 kruisen. Zeer indrukwekkend
 |
| En al die namen.... |
 |
| Ook Jodensterren |
 |
| Gepaste stilte en respect |
 |
| Weer buiten, besefte je: wij behoren bij de levenden. Wat bijzonder. Het gonsde van de bedrijvigheid; De oogst was in volle gang | |
 |
| Prachtig langs de akkerranden |
 |
| Prachtig altijd, die mooie rollen.... |
 |
| Wat dit is, weten we nog steeds niet... |
 |
| boerenbedrijf |
 |
| En wat houden ze van bloemen |
 |
| Zeer oud kerkje, de naam van het dorpje weet ik niet meer... |
 | |
| We vroegen ons af of er nog een klokje in hing. Het was bijna half
vijf, we hebben wat om het kerkje heen gelopen tot de wijzer op half vijf
stond. En ja hoor... een heel aandoenlijk geluidje... : Bem! Alsof
iemand op een leeg olijfolie-blik sloeg. Ik riep spontaan:
"aaaaaach...." |
 |
| De laatste gebruiksvoorwerpen lagen te verinteresten achter de raampjes. De klimop groeide naar binnen |
 |
| Ik had graag nog een bosje lavendel meegenomen, maar durfde er toch niet van te plukken.... |
 |
| Het gemeentehuis, elk dorp heeft een Mairie! |
 |
| gezicht op Dormans |
 |
| prachtig, je kon en gewoon tussendoor lopen |
 |
| Altijd werk aan de druiven. Sproeien met een zwavelhoudende vloeistof. Die geur hing overal tussen de gaarden. |
 |
Ook volop handwerk in de wijnbouw.
|
 |
| Bij de meeste wijngaarden waren ook rozen geplant. Later begrepen we dat
dat is ter bescherming van de druivenranken tegen schimmels. De rozen
pakken die eerder op dan de druiven. |
We hebben twee keer een doodgereden vos gezien, en overal stonden
borden: Overstekend wild. Vaak speurden we dus of we ook wild zagen. We
hebben diverse keren geluk gehad. Maar de dieren stonden dan zo goed
verschanst dat het lastig was om er een mooie foto van te maken. Toch...
Opeens stopte mijn man.
 |
| Met veel geduld en een flinke dosis geluk..... heb ik dan toch deze vast kunnen leggen. |
 |
| En ook deze..... waar ik heel blij mee ben! |
 |
| Ook nog wat bosbouw... | | | | |
|
 |
| Met alweer een stop moment. Ik moet goed kijken, dacht dat er weer een ree te zien was. maar nee, het was iets anders... | |
 |
| De Marne. Een rivier met groen water. Een heel typische kleur. |
Iets wat je gezien moet hebben als je in Picardie bent, is natuurlijk de kathedraal van Reims. Nou, dat heb ik geweten. Net buiten de deur hoorde ik muziek .... Met mijn hand voor mijn open mond...en ingehouden adem sloop ik naar binnen... Er stond een heus Engels koor te zingen... Je wilde mij niet zien.. tranen over mijn wangen, het was té mooi allemaal. De meeste foto's daar zijn mislukt. Wat emoties al niet doen.
 |
| Ook voor soldaten uit andere landen zijn er erevelden. We zagen er voor Duitsers.... |
 |
| En Italianen... |
 |
| Er naast de korenvelden... |
 |
| Een van de laatste dagen zin we naar Chantilly geweest. Het indrukwekkende kasteel bezocht. Wat is er veel moois bewaard gebleven |
 |
| in de Engelse tuin een restaurantje. Met erg prijzige versnaperingen. Die we toch hebben genuttigd.... |
 |
| Wel een verschilletje. Ik zag dat er een boerengezin met jonge kids woonde |
|
|
 |
| 1e Wereldoorlog- museum in Meaux. Zeer modern, maar ontzettend indrukwekkend met de vele bewegende beeld - en geluidsfragmenten. |
 |
| In het stadje Meaxu was een fraai klein besloten parkje naast de kerk. |
 |
| In der kerk van Meax. Die was ook open.Ter nagedachtenis aan de pas vermoorde 84- jarige priester in een kerkje in Normandie |
 |
| Een jonge geestelijke aan het Evangeliseren? Onder zijn arm een stokbrood en een fles cola. |
 |
| de laatste avond; nog een kijkje bij de Marne |
 |
| En bij het laatste kerkje een molshoop in een plastic tasje gestort. Die grond zit nu als aandenken in een bokaal als ondergrond voor een stompkaars. |
Au revoir, la Belle France! We hopen nog meer van je te zien, misschien op een ander jaar bij leven en welzijn... Nogmaals; het is slechts een heel kleine greep. Maar ik hoop dat de lezers ook hebben genoten.
