Vandaag ga ik jullie bijpraten. Niet dat er qua pijn iets is veranderd, maar we zijn een heel eind verder in de tijd en de volgende behandel optie staat gepland.

We waren gebleven bij de PRF behandeling. Die heeft dus echt geen resultaat gehad. Hoe het iedereen ook speet; mooier kon ik het niet maken.

De behandelaars zijn echter van het slag, dat tot het uiterste wil gaan om hun patiënten te helpen. Hulde! Al kunnen zij ook geen enkele garantie geven.Maar voordat zij meer konden doen, gingen we twee weken naar de Zeeuwse kust.

 

We bivakkeerden weer in De Bunker in Oostkapelle, waar we eerder een week zaten, in het vorige jaar.

 

Ja, verandering van omgeving geeft nieuwe en frisse prikkels aan je brein en de ruimte van polders met nog onbekende dorpjes, de zee en het strand werken positief. Niet dat de pijn op zich afnam, maar de ruimte in je geest is wel fijn.

We startten bij Vlissingen, waar de zeeschepen zo heel dicht langs de kust voorbijvaren en waar het windorgel altijd bijzonder is. Let op: middenin gaan staan.

 

 

 

 

En natuurlijk bezochten we Neeltje Jans, waar we nog nooit waren geweest. Indrukwekkend, vooral het binnengedeelte, waar je een stukje van de rampnacht van 1953 kon na-beleven.

Na een wat valse start, die morgen, -ik weet niet maar waardoor- durfde ik de experience pas later op de dag aan. 

Eerst de andere dingen maar: Een wandeling, met De Oosterscheldekering vanuit een ander perspectief.

.

 Een boottochtje

  

Orkaansimulator 😂

 

Hapje eten, (Kokmeeuw probeert me mijn broodje te ontfutselen, dan weet je niet wat je overkomt!) 

Binnen was ook veel te zien, o.a. Educatief

 

 Zeeaquarium

 En toen durfde ik de confrontatie met de rampnacht aan te gaan.

 

Geloof me; toen het voor het meisje in de film toch goed afliep, kwamen bij mij toch nog spontaan de tranen tevoorschijn. 

Het was heerlijk om later het vriendelijke gezicht van de zee te zien.

   Met alles wat daarbij hoort

 

 

 

 

  

 

      Pootjebaden

En de laatste zonnestralen opvangen

 Het kerkje van Zoutelande

Plukken in een van de vele bloemenranden op het eiland; in De Bunker ligt een bon om te  gebruiken

. 

Imkerij Poppendamme

 

Je vindt een verrassing

 

 

Een regendag? Dan naar Kwadendamme, Zoo en vlindertuin

Het was niet zonnig, dus weinig vlindertjes die dag

 

 

 

Onweer boven zee, indrukwekkend

 

 

Ik heb na 25 jaar weer eens in zee gezwommen bij Breezand. Koud maar verfrissend!

 

 Tuinmuseum Terra Maris. Ook een leuke belevenis!

 

 

 

Vanuit de uitkijktoren zicht op voormalig kasteel Westhove

 

 En natuurlijk een paar keer naar Oranjezon

We waren heel vroeg, het was nog zo stil... en dan zie je echt veel wild. We zijn werkelijk de tel kwijtgeraakt.

 

 

 

 

       

 

   

           

        

En een kapelletje, zomaar in de polder. Het dorpje Hoogelande, waar het bij hoorde, is verdwenen.

 

Een vriendelijke mevrouw vertelde ons dat ze hier al speelde toen ze nog kind was. Nu verzorgt ze het geheel, ook met prachtige bloemen.

 Middelburg

 En ook het stadje Veere vereerden we weer eens met een bezoekje.

 

                                                Domburg

 

     De Reeën lopen aan de rand van het dorp Oostkapelle

           Hij blijft toch verbazingwekkend, die toren van Westkapelle

  

Oorlogsmonument

Een ijsje bij het IJskasteel. Hondje mocht toekijken. ( Maar kreeg ook wat lekkers hoor) 

     Dorst! Kopje koffie in een ongedacht leuk zaakje

Kom, rijden we nog even door Biggekerke? Nog nooit geweest. Ook daar een ongedacht leuk zaakje, De Werkplek. .

 

Daar kochten we een snoezige hanglamp

En ja, dan is de koek na twee weken toch weer op. Terug naar huis. Waar ik lekker weer in bad kan. En natuurlijk weer naar de Kringloop. 

 

  

 

Want bezig blijven, blijft nodig. 

 

 

~~~~{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}~~~~

 

Dan nu de medische kant. Want in al dit mooi en leuke en fijne speelt de pijn me nog altijd valse parten. De ene dag heviger, de andere dag wat milder, maar nog altijd ruim, ruim (!) voldoende om verder te zoeken naar een oplossing.💭

Na de PRF behandeling die geen uitwerking mocht hebben, stelde de anesthesioloog voor om eerst eens een nieuwe MRI scan te maken, zodat hij in beeld heeft wat daar van binnen zit.

Aldus geschiedde. Het enige wat ik nu als nieuwtje heb is, dat er géén operatie in zit en ook géén neurostimulator. 

 

Hij kan me wel een infuus met Ketamine aanbieden. En dat ga ik uiteraard ook nog proberen. 

Dat staat gepland voor 9 april DV, ook weer in Amsterdam.

 

Dat is dan meteen ook de laatste behandeloptie, als ik het goed heb begrepen. 

En daarna? Daar denk ik nog maar niet aan.